Στα βόρεια Τζουμέρκα βρίσκεται το χωριό Ελληνικό που ανήκει στον Δήμο Πράμαντα.
Σε υψόμετρο 750 μέτρων συναντά κανείς ένα από τα ομορφότερα χωριά των Τζουμέρκων, περιποιημένο, με τα καφενεδάκια του, τα πλακόστρωτα δρομάκια του, το παλιό σχολείο που σήμερα είναι Μουσείο και δεσπόζει στο κέντρο του χωριού.
Τα έργα που εκτίθενται σ αυτό είναι του γλύπτη Θεόδωρου Παπαγιάννη και είναι δεμένα με την Ήπειρο και την ιστορία της. Η παραδοσιακή ζωή του τόπου, η κάθε έκφανση της, οι άνθρωποι που πέρασαν από εδώ, υπάρχουν παντού, στον εσωτερικό χώρο του Μουσείου, στον υπαίθριο – πρώην αυλή του σχολείου- αλλά και σε εστιατόρια της περιοχής και καφενεία, μέσα σε μικρές κορνίζες ζουν τα πορτρέτα των κατοίκων του Ελληνικού. Μέσα στο Μουσείο υπάρχουν και άλλα πορτρέτα επωνύμων ανθρώπων της περιοχής, όπως και πολλών απλών λαϊκών ανθρώπων οι μορφές. Στις προθήκες του διαδρόμου εκτίθενται μετάλλια και νομίσματα, που φιλοτεχνήθηκαν κατά τη διάρκεια 40 περίπου χρόνων. Ιδιαίτερο θέμα αποτελεί η τάξη με τους μαθητές, με τα παλαιά θρανία και τον δάσκαλο. Ανάμεσα στα έργα υπάρχουν πολλά που είναι φτιαγμένα από απομεινάρια στον τόπο του Πολυτεχνείου, συνδυασμένα με άλλα υλικά που είναι ανακυκλώσιμα. Επίσης αντικείμενα που βρέθηκαν πεταμένα, ή παραμελημένα μέσα σε μάντρες, σε αυλές και σε άλλους χώρους.
Πολλά έργα του καλλιτέχνη εκτίθενται και σε άλλα σημεία της περιοχής σε πλαγιές βουνών, κοντά σε μοναστήρια, σε ξέφωτα και μπορεί κάποιος να σταματήσει και να τα θαυμάσει.
Στο Μουσείο κάθε χρόνο πραγματοποιείται το ετήσιο Συμπόσιο Γλυπτικής αλλά και διάφορες άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, όπως για παράδειγμα συναυλίες, ξεναγήσεις, συνέδρια, ημερίδες και.
Το παλιό σχολείο, που μεταμορφώθηκε σε Μουσείο είναι ένα πετρόκτηστο κτήριο της δεκαετίας του 30, που χτίστηκε από Ηπειρώτες μάστορες με δωρεά του Ευεργέτη Νικολάου Μαντελόπουλου κατοίκου του Ελληνικού.
